.pl

Bobry znają geotermię od jakichś 30 milionów lat! 🌍🔥 Dla bezpieczeństwa i termiki wylot ich nor zawsze znajduje się pod powierzchnią wody 💦. To oznacza, że bobry wchodzą do swoich schronień przez śluzę jak kosmonauci 🚀 W środku panuje stabilna, dodatnia temperatura 🌡️, a przede wszystkim – bezpieczeństwo. Żaden drapieżnik 🐺 nie odważy się na głupotę, jaką byłoby wpływanie przez śluzę.

Teraz już kapujecie, dlaczego rozwalanie tam i spuszczanie wody przez urzędników to dla bobrów katastrofa? 💔🌊 To barbarzyństwo! 😡 One nie budują dla zabawy ani na złość człowiekowi – budują, by przeżyć! 🏗️💪 A kiedy tama zostaje zniszczona, natychmiast próbują odbudować ją i przywrócić bezpieczny poziom wody. Nie dlatego, że są uparte czy złośliwe – one walczą o życie! ⚔️

Rozbiórka tam to katastrofa także dla innych zwierząt! 🐟🦆 Bobry tworzą optymalne warunki dla całych ekosystemów. Ryby nie lubią brodzić w błocie ani oddychać powietrzem atmosferycznym. 🐠❌🌬️

A to, co widać na zdjęciu, to komin nory 🏠. Para wodna, wydychana przez bobry, resublimuje w szron ❄️, tworząc niesamowity efekt. Brak śniegu ułatwia takie obserwacje! 🔎✨

A to jedna z większych tam bobrowych w Bieszczadach sprzed chwili. Przy blasku księżyca.

I nie ma, że zwierzęta pracują od 8 do 15.00, później pakują się do busa i jadą do domu. Działają 24/7/365. Bez urlopów, chorobowych i tacierzyńskich. Muszą sobie radzić z wilkami, psami i pracownikami utrzymania wód. Lisami i mrozem. Kłusownikami i myśliwymi. Powodziami i suszami. Brakiem jedzenia i nieprzewidywalnością.

I tak gromadzą ponad 200 milionów metrów sześciennych wody w Polsce w najbardziej istotnych miejscach. Stabilizują i wzbogacają. Chronią i żywią 🙂

A teraz ciekawostka. Często przy rozbiórce tam bobrowych zleceniodawcy i wykonawcy piszą, że bobrów nie ma. Że teren niezamieszkały. Że oględziny nic nie wykazały.

No to na zdjęciu jest magazyn zimowy. To gałęzie zakotwiczone w norze. Nic nie wystaje ponad wodę. Żaden wykonawca nie zwróciłby na to uwagi. Czemu? Bo się nie zna, bo się śpieszy, bo zimno, bo pieprzyć bobry, bo herbata czeka a ropa się pali.

To jeden z powodów dla których rozbiórki tam są jednym z większych idioctw, nie mówiąc już o naruszeniach prawa.

1. Nasza moc jest niesamowita. Na przykład na ten potok możemy puścić koparki i w parę chwil zrobić z niego rów. Będzie błyskawicznie odprowadzał wodę a wokół zrobi się pustynia. W końcu wyschnie i będzie spokój i czyste lakierki. Nie będzie ptaków, komarów i w ogóle nic nie będzie. Tak zresztą mają wyglądać takie cieki zgodnie z zamierzeniami Planów Urządzenia Wód, które są w trakcie konsultacji.

2. Możemy też zdać sobie sprawę że właśnie tak wygląda prawdziwy potok. Woda raz płynie szybko a raz wolno albo prawie wcale. Raz w dół a czasem wydaje się, że w górę. Płynie też w bok 🙂 zasilając pobliski grunt. Raz jest szeroki a raz wąski. To na dole to staw bobrów. Są też mniejsze tamy, zwalone drzewa, źródliska, mokradła i bagienka. Woda jest przez cały rok. Nie rwie, nie niszczy, nie zalewa, nie zabiera.

3. A możemy zrobić coś naprawdę wielkiego. Za te same pieniądze z prostowania rowów - prosty rów możemy zakrzywić. Dać zarobić koparkowemu. Wodę zwolnić, zatrzymać, w grunt wprowadzić. Suszę zatrzymać. Drzewa kupić, sadzić i i dać ludziom zarobić. Grunty ważne wykupywać i zamieniać. Sztobry i żywokoły wsadzać. Niech się plenią gadziny. Biomasę zbierać i przerabiać. Kamień na tarliska wysypywać. Ryby niech się klują, roją i mnożą. Mikroplastik łapać i unieszkodliwiać. Skorzystają wszyscy. Ten kto tego nie ogarnia jest analfabetą przyrodniczym i ekonomicznym.

Pieprzyć niewidzialny dwutlenek węgla. Jak będzie woda to sobie z nim poradzimy.

Up to us. Weźcie udział w konsultacjach, żeby potoki nie stały się rowami. Stawiajcie się jak wjeżdża koparka i ryje. To co proste zakrzywiajcie.

A jak odróżnić rów od rzeki kapitalnie pisze Daniel Petryczkiewicz tutaj.

Pół świata dla dzikiej przyrody. Pół dla nas. To ma nam uratować tyłki. Half Earth Project.

Ideę świetnie obrazuje zdjęcie z pewnego bieszczadzkiego bobrowiska, gdzie renaturalizowany przez bobry teren został oddany przyrodzie a na przyległej łące dzięki nawodnieniu jest 3 razy wyższy zbiór siana niż gdzie indziej. 300% zwrotu z inwestycji w Nic-Nie-Robienie. Tak to działa!

I bardzo miło, że właśnie to zdjęcie ilustruje Światowy Dzień Mokradeł 2025.

Nie mogę się doczekać momentu, w którym zaczniemy płacić rolnikom sensowne pieniądze za nawadnianie gruntów, gromadzenie wody, chuchanie na bobry i inne usługi środowiskowe. Obecny system dopłat za robienie szkodliwych rzeczy jest idiotyczny.

A na zdjęciu piękne i funkcjonalne mokradło rolnika z Bieszczad 🙂

Bobry brużdżą, komplikują, spowalniają, kombinują, zwiększają szorstkość i przeszkadzają. Byle zatrzymać wodę. Żeby tylko za szybko nie spłynęła.

Bądź jak bóbr. Nie daj się spławić.

Jest świetny pomysł na reformę Wód Polskich: schroniska i azyle przekazują biedne pieski do biur Wód Polskich. Pracownicy zajmują się dbaniem o nie, czesaniem, spacerami i karmieniem. Psy pilnują, żeby pracownicy Wód Polskich nie tykali wód polskich.

A na serio: na zdjęciu prawdziwy potok. Nic mu nie brakuje. Jest pełen życia. To nie rów, ściek ani prosty kanał. Nie potrzeba mu koparki ani piły, choć na tym idzie zarobić.

Bierzcie udział w konsultacjach dotyczących Planów Utrzymania Wód. Szukajcie swoich rzek, potoków i potoczków na mapie i działajcie. Link do instrukcji tutaj.

Wystarczy te parę patyków zgromadzone przez bobry na jesieni. I na przetrwanie zimy i na bieżące naprawianie tam i na rozpoczęcie wszystkiego od nowa na wiosnę. Jakim sposobem? Bobry przepływają pod lodem, wyciągają gałązki z magazynu i ogryzają z łyka i kory w zaciszu nory.

Dzięki temu jest woda. Woda to życie. Które tracimy na potęgę.

A teraz pokażcie mi robota, AI, firmę, program finansowania albo polityka który by coś takiego ogarnął 🙂 Wystarczy nie przeszkadzać.

To naprawdę bardzo proste: to co jest stare i dojrzałe jest bardziej cenne. Dotyczy to i starych lasów i raf koralowych. I rozlewisk bobrowych, które mogą trwać w tym samym miejscu przez setki lat, utrzymywanych przez kolejne pokolenia (o ile im damy szansę).

"Sędziwe stworzenia odgrywają kluczową rolę w populacjach i ekosystemach. Znaczenie starych, mądrych zwierząt nie jest jednak brane pod uwagę w kontrolowaniu populacji oraz ochronie bioróżnorodności, na domiar złego to one najbardziej cierpią z powodu działalności człowieka, takiej jak nadmierne połowy i polowania na trofea. Np. u ryb i wielu innych zwierząt zmiennocieplnych liczba potomstwa wzrasta wraz z wiekiem, a u ptaków starsi rodzice zapewniają swoim pisklętom więcej pożywienia i lepsze siedliska, co poprawia wskaźniki przeżywalności piskląt. Ponadto starsze osobniki zazwyczaj przyjmują kluczowe role społeczne, jak prowadzenie długodystansowych migracji i regulowanie struktur społecznych, a np. długowieczne słonice i orki to skarbnice wiedzy dla młodszych pokoleń, praktykujące transmisję kulturową" (za Outriders Magazyn nr 343, a materiał źródłowy z Science tutaj).

Darz Bóbr w Nowym Roku!